πυρετώδης

Grec

Étymologie
Du grec ancien.

Adjectif

πυρετώδης (piretódhis) \pi.ɾɛ.ˈtɔ.ðis\

  1. Fiévreux.

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de πυρετός, puretós, avec le suffixe -ώδης, -ốdês.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif πυρετώδης πυρετώδης πυρετῶδες
vocatif πυρετῶδες πυρετῶδες πυρετῶδες
accusatif πυρετώδη πυρετώδη πυρετῶδες
génitif πυρετώδους πυρετώδους πυρετώδους
datif πυρετώδει πυρετώδει πυρετώδει
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif πυρετώδει πυρετώδει πυρετώδει
vocatif πυρετώδει πυρετώδει πυρετώδει
accusatif πυρετώδει πυρετώδει πυρετώδει
génitif πυρετώδοιν πυρετώδοιν πυρετώδοιν
datif πυρετώδοιν πυρετώδοιν πυρετώδοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif πυρετώδεις πυρετώδεις πυρετώδη
vocatif πυρετώδεις πυρετώδεις πυρετώδη
accusatif πυρετώδεις πυρετώδεις πυρετώδη
génitif πυρετώδων πυρετώδων πυρετώδων
datif πυρετώδεσι(ν) πυρετώδεσι(ν) πυρετώδεσι(ν)

πυρετώδης, puretốdês *\py.re.ˈtɔː.dɛːs\

  1. Qui a la fièvre, fiévreux.
  2. Accompagné de fièvre.
  3. (Actif) Qui donne la fièvre.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.