σκεπτικός
Grec ancien
Étymologie
- Du verbe σκέπτομαι, sképtomai (« considérer », « examiner avec soin »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σκεπτικός | σκεπτική | σκεπτικόν | |||
| vocatif | σκεπτικέ | σκεπτική | σκεπτικόν | |||
| accusatif | σκεπτικόν | σκεπτικήν | σκεπτικόν | |||
| génitif | σκεπτικοῦ | σκεπτικῆς | σκεπτικοῦ | |||
| datif | σκεπτικῷ | σκεπτικῇ | σκεπτικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σκεπτικώ | σκεπτικά | σκεπτικώ | |||
| vocatif | σκεπτικώ | σκεπτικά | σκεπτικώ | |||
| accusatif | σκεπτικώ | σκεπτικά | σκεπτικώ | |||
| génitif | σκεπτικοῖν | σκεπτικαῖν | σκεπτικοῖν | |||
| datif | σκεπτικοῖν | σκεπτικαῖν | σκεπτικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σκεπτικοί | σκεπτικαί | σκεπτικά | |||
| vocatif | σκεπτικοί | σκεπτικαί | σκεπτικά | |||
| accusatif | σκεπτικούς | σκεπτικάς | σκεπτικά | |||
| génitif | σκεπτικῶν | σκεπτικῶν | σκεπτικῶν | |||
| datif | σκεπτικοῖς | σκεπτικαῖς | σκεπτικοῖς | |||
σκεπτικός, skeptikós *\skep.ti.ˈkos\
- Qui observe, qui réfléchit.
- (Philosophie) Sceptique.
- Οἱ Σκεπτικοί.
- Les philosophes sceptiques.
Voir aussi
- μελετηρός
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.