ἀγενής
: αγενής
Grec ancien
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀγενής | ἀγενής | ἀγενές | |||
vocatif | ἀγενές | ἀγενές | ἀγενές | |||
accusatif | ἀγενῆ | ἀγενῆ | ἀγενές | |||
génitif | ἀγενοῦς | ἀγενοῦς | ἀγενοῦς | |||
datif | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | |||
vocatif | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | |||
accusatif | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | ἀγενεῖ | |||
génitif | ἀγενοῖν | ἀγενοῖν | ἀγενοῖν | |||
datif | ἀγενοῖν | ἀγενοῖν | ἀγενοῖν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀγενεῖς | ἀγενεῖς | ἀγενῆ | |||
vocatif | ἀγενεῖς | ἀγενεῖς | ἀγενῆ | |||
accusatif | ἀγενεῖς | ἀγενεῖς | ἀγενῆ | |||
génitif | ἀγενῶν | ἀγενῶν | ἀγενῶν | |||
datif | ἀγενέσι(ν) | ἀγενέσι(ν) | ἀγενέσι(ν) |
ἀγενής, agenếs *\a.ɡe.ˈnɛːs\
- Incréé.
- Sans genre
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.