ἀγωγός
Grec ancien
Étymologie
- De ἄγω, ágô (« conduire »).
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀγωγός | ἀγωγή | ἀγωγόν | |||
vocatif | ἀγωγέ | ἀγωγή | ἀγωγόν | |||
accusatif | ἀγωγόν | ἀγωγήν | ἀγωγόν | |||
génitif | ἀγωγοῦ | ἀγωγῆς | ἀγωγοῦ | |||
datif | ἀγωγῷ | ἀγωγῇ | ἀγωγῷ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀγωγώ | ἀγωγά | ἀγωγώ | |||
vocatif | ἀγωγώ | ἀγωγά | ἀγωγώ | |||
accusatif | ἀγωγώ | ἀγωγά | ἀγωγώ | |||
génitif | ἀγωγοῖν | ἀγωγαῖν | ἀγωγοῖν | |||
datif | ἀγωγοῖν | ἀγωγαῖν | ἀγωγοῖν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἀγωγοί | ἀγωγαί | ἀγωγά | |||
vocatif | ἀγωγοί | ἀγωγαί | ἀγωγά | |||
accusatif | ἀγωγούς | ἀγωγάς | ἀγωγά | |||
génitif | ἀγωγῶν | ἀγωγῶν | ἀγωγῶν | |||
datif | ἀγωγοῖς | ἀγωγαῖς | ἀγωγοῖς |
ἀγωγός, agôgós *\a.ɡɔː.ɡos\
- Qui conduit, qui guide.
- (Substantif) Ὁ ἀγωγός. Le guide.
- (Substantif) Οἱ ἀγωγοί. L’escorte.
- Qui attire.
Bibliographie
- Jean-Victor Vernhes, Initiation au grec ancien, Éditions Ophrys, 2003, ISBN 9782708007284
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.