ἅγιος
: άγιος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἅγιος | ἁγία | ἅγιον | |||
vocatif | ἅγιε | ἁγία | ἅγιον | |||
accusatif | ἅγιον | ἁγίαν | ἅγιον | |||
génitif | ἁγίου | ἁγίας | ἁγίου | |||
datif | ἁγίῳ | ἁγίᾳ | ἁγίῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἁγίω | ἁγία | ἁγίω | |||
vocatif | ἁγίω | ἁγία | ἁγίω | |||
accusatif | ἁγίω | ἁγία | ἁγίω | |||
génitif | ἁγίοιν | ἁγίαιν | ἁγίοιν | |||
datif | ἁγίοιν | ἁγίαιν | ἁγίοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἅγιοι | ἅγιαι | ἅγια | |||
vocatif | ἅγιοι | ἅγιαι | ἅγια | |||
accusatif | ἁγίους | ἁγίας | ἅγια | |||
génitif | ἁγίων | ἁγίων | ἁγίων | |||
datif | ἁγίοις | ἁγίαις | ἁγίοις |
ἅγιος, hágios
Synonymes
Dérivés
- ἁγιάζω
- ἁγιασμός
Nom commun
ἅγιος, hágios masculin
- (Religion) Saint.
Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ σὺν τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ.
— (Deuxième épître aux Corinthiens)- Paul, apôtre de Jésus Christ par la volonté de Dieu, et le frère Timothée, à l’Église de Dieu qui est à Corinthe, et à tous les saints qui sont dans toute l’Achaïe. — (traduction)
Prononciation
- *\há.ɡi.os\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈ(h)a.ɡi.os\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈa.ʝi.os\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈa.ʝi.os\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈa.ʝi.os\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.