Ἄρειος
Grec ancien
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | Ἄρειος | Ἀρεία | Ἄρειον | |||
vocatif | Ἄρειε | Ἀρεία | Ἄρειον | |||
accusatif | Ἄρειον | Ἀρείαν | Ἄρειον | |||
génitif | Ἀρείου | Ἀρείας | Ἀρείου | |||
datif | Ἀρείῳ | Ἀρείᾳ | Ἀρείῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | Ἀρείω | Ἀρεία | Ἀρείω | |||
vocatif | Ἀρείω | Ἀρείω | Ἀρείω | |||
accusatif | Ἀρείω | Ἀρεία | Ἀρείω | |||
génitif | Ἀρείοιν | Ἀρείαιν | Ἀρείοιν | |||
datif | Ἀρείοιν | Ἀρείαιν | Ἀρείοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | Ἄρειοι | Ἄρειαι | Ἄρεια | |||
vocatif | Ἄρειοι | Ἄρειαι | Ἄρεια | |||
accusatif | Ἀρείους | Ἀρείας | Ἀρεία | |||
génitif | Ἀρείων | Ἀρείων | Ἀρείων | |||
datif | Ἀρείοις | Ἀρείαις | Ἀρείοις |
Ἄρειος, Áreios
Prononciation
- *\á.reː.os\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈa.ri.os\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈa.ri.os\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈa.ri.os\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈa.ri.os\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- « Ἄρειος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.