ἔντομος

Grec ancien

Étymologie
De ἐν, en, « dans » et τέμνω, témnô, « couper ».

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἔντομος ἔντομος ἔντομον
vocatif ἔντομε ἔντομε ἔντομον
accusatif ἔντομον ἔντομον ἔντομον
génitif ἔντομου ἔντομου ἔντομου
datif ἔντομῳ ἔντομῳ ἔντομῳ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἔντομω ἔντομω ἔντομω
vocatif ἔντομω ἔντομω ἔντομω
accusatif ἔντομω ἔντομω ἔντομω
génitif ἔντομοιν ἔντομοιν ἔντομοιν
datif ἔντομοιν ἔντομοιν ἔντομοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἔντομοι ἔντομοι ἔντομα
vocatif ἔντομοι ἔντομοι ἔντομα
accusatif ἔντομους ἔντομους ἔντομα
génitif ἔντομων ἔντομων ἔντομων
datif ἔντομοις ἔντομοις ἔντομοις

ἔντομος, ος, ον [entomos]

  1. Incisé, entaillé.

Dérivés

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.