ἡλιακός

Voir aussi : ηλιακός

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de ἥλιος, hếlios (« soleil »), avec le suffixe -ακός, -akós.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἡλιακός ἡλιακή ἡλιακόν
vocatif ἡλιακέ ἡλιακή ἡλιακόν
accusatif ἡλιακόν ἡλιακήν ἡλιακόν
génitif ἡλιακοῦ ἡλιακῆς ἡλιακοῦ
datif ἡλιακῷ ἡλιακῇ ἡλιακῷ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἡλιακώ ἡλιακά ἡλιακώ
vocatif ἡλιακώ ἡλιακά ἡλιακώ
accusatif ἡλιακώ ἡλιακά ἡλιακώ
génitif ἡλιακοῖν ἡλιακαῖν ἡλιακοῖν
datif ἡλιακοῖν ἡλιακαῖν ἡλιακοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἡλιακοί ἡλιακαί ἡλιακά
vocatif ἡλιακοί ἡλιακαί ἡλιακά
accusatif ἡλιακούς ἡλιακάς ἡλιακά
génitif ἡλιακῶν ἡλιακῶν ἡλιακῶν
datif ἡλιακοῖς ἡλιακαῖς ἡλιακοῖς

ἡλιακός, hêliakós \hɛː.li.a.ˈkos\

  1. Solaire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.