ἰσχνός
Grec ancien
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἰσχνός | ἰσχνή | ἰσχνόν | |||
vocatif | ἰσχνέ | ἰσχνή | ἰσχνόν | |||
accusatif | ἰσχνόν | ἰσχνήν | ἰσχνόν | |||
génitif | ἰσχνοῦ | ἰσχνῆς | ἰσχνοῦ | |||
datif | ἰσχνῷ | ἰσχνῇ | ἰσχνῷ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἰσχνώ | ἰσχνά | ἰσχνώ | |||
vocatif | ἰσχνώ | ἰσχνά | ἰσχνώ | |||
accusatif | ἰσχνώ | ἰσχνά | ἰσχνώ | |||
génitif | ἰσχνοῖν | ἰσχναῖν | ἰσχνοῖν | |||
datif | ἰσχνοῖν | ἰσχναῖν | ἰσχνοῖν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἰσχνοί | ἰσχναί | ἰσχνά | |||
vocatif | ἰσχνοί | ἰσχναί | ἰσχνά | |||
accusatif | ἰσχνούς | ἰσχνάς | ἰσχνά | |||
génitif | ἰσχνῶν | ἰσχνῶν | ἰσχνῶν | |||
datif | ἰσχνοῖς | ἰσχναῖς | ἰσχνοῖς |
ἰσχνός, iskhnós
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : ισχνός
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « ἰσχνός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.