ὑπεύθυνος
Grec ancien
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ὑπεύθυνος | ὑπεύθυνος | ὑπεύθυνον | |||
vocatif | ὑπεύθυνε | ὑπεύθυνε | ὑπεύθυνον | |||
accusatif | ὑπεύθυνον | ὑπεύθυνον | ὑπεύθυνον | |||
génitif | ὑπευθύνου | ὑπευθύνου | ὑπευθύνου | |||
datif | ὑπευθύνῳ | ὑπευθύνῳ | ὑπευθύνῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ὑπευθύνω | ὑπευθύνω | ὑπευθύνω | |||
vocatif | ὑπευθύνω | ὑπευθύνω | ὑπευθύνω | |||
accusatif | ὑπευθύνω | ὑπευθύνω | ὑπευθύνω | |||
génitif | ὑπευθύνοιν | ὑπευθύνοιν | ὑπευθύνοιν | |||
datif | ὑπευθύνοιν | ὑπευθύνοιν | ὑπευθύνοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ὑπεύθυνοι | ὑπεύθυνοι | ὑπεύθυνα | |||
vocatif | ὑπεύθυνοι | ὑπεύθυνοι | ὑπεύθυνα | |||
accusatif | ὑπευθύνους | ὑπευθύνους | ὑπεύθυνα | |||
génitif | ὑπευθύνων | ὑπευθύνων | ὑπευθύνων | |||
datif | ὑπευθύνοις | ὑπευθύνοις | ὑπευθύνοις |
ὑπεύθυνος, hupeúthunos *\hy.ˈpe͜u.tʰy.nos\
- Responsable.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « ὑπεύθυνος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.