fanto

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) De l’italien fante[1] (excl. : it).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fanto
\ˈfan.to\
fantoj
\ˈfan.toj\
Accusatif fanton
\ˈfan.ton\
fantojn
\ˈfan.tojn\

fanto \ˈfan.to\

  1. (Cartes à jouer) Valet.
    • Kredeble oni iam montris al ŝi iajn kuriozajn ludkartojn, kiuj sub normala lumo prezentas karoan naŭon aŭ pikan fanton, sed kiuj, se oni tenas ilin kontraŭ la lumo, prezentas ion maldecan.  (Johansson, La Kiso, 1995)
      On lui a vraisemblablement montré quelques curieuses cartes à jouer qui, sous la lumière normale, présentent un neuf de carreaux ou un valet de pique, mais qui, si on les tient à contre-jour, présentent quelques grossièretés.
    • La parolinto pravis ĉar li estis tiel nigra kiel la pika aso. Pro tio ke li estis tiel fortika specimeno, eble pli ĝuste estus lin kompari al la pika fanto.  (Louisa May Alcott, traduction de Edwin Grobe, Mia Kontrabandulo, 1998  lire en ligne)
      L’orateur avait raison, car l’homme était aussi noir que l’as de pique. Parce qu’il était un être d’une telle robustesse, il était certainement plus juste de le comparer au valet de pique.

Synonymes

Dérivés

  • trefa fanto / trifolia fanto
  • pika fanto
  • kera fanto / kora fanto
  • karoa fanto / romba fanto

Vocabulaire apparenté par le sens

Hyperonymes

Hyponymes

  • trefa bubo/trefa fanto/trifolia bubo/trifolia fanto
  • pika bubo/pika fanto
  • kera bubo/kera fanto/kora bubo/kora fanto
  • karoa bubo/karoa fanto/romba bubo/romba fanto

Holonymes

  • kartaro
  • ludkartaro

Méronymes

  • emblemspeco

Prononciation

Voir aussi

Anagrammes

Sources

  1. « fanto », dans André Cherpillod, Konciza Etimologia Vortaro, 2016

Bibliographie

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.