tempio

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine tempi (« tempe ») et de la finale -o (substantif)[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tempio
\tem.ˈpi.o\
tempioj
\tem.ˈpi.oj\
Accusatif tempion
\tem.ˈpi.on\
tempiojn
\tem.ˈpi.ojn\

tempio \tem.ˈpi.o\

  1. (Anatomie) Tempe.
    • Kun streĉa haltigo de la spirado mi komencis aŭskultadi, penante kapti eĉ ian sonon el ekstere, sed mi aŭdis nur, kiel la sango kvazaŭ per marteloj batadis al mi en la tempioj.  (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108  lire en ligne)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine tempi . Racine:espéranto/tempi/dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • tempio sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Sources

Bibliographie

Italien

Étymologie

Du latin templum.

Nom commun

Singulier Pluriel
tempio
\ˈtɛm.pjo\
tempi
\ˈtɛm.pi\

tempio \ˈtɛm.pjo\ masculin

  1. (Religion) Temple, édifice public consacré au culte de la divinité.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • Tempio (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • tempio dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.