Oriënt
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: Oriënt (hulp, bestand)
- IPA: / oriˈjɛnt / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
- Ori·ent
Woordherkomst en -opbouw
- via Middelnederlands Oriënt van Frans Orient dat teruggaat op Latijn oriens "(de) opgaande (zon)" [1] [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | Oriënt | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
Oriënt m / o
- landen in het Oosten (vanuit Europa gezien), Azië
- ▸ Maar er zijn ook momenten van verstilde, vanzelfsprekende kameraadschap en spiritualiteit gevoed door sacrale muziek uit de Oriënt en het Westen.[3]
Schrijfwijzen
- oriënt (officiële spelling vanaf 1955 tot 2006)
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Gangbaarheid
- Het woord Oriënt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Oriënt op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Weblink bron Francine van der Wiel“‘In deze dans zit onze gezamenlijke geschiedenis’” (16 januari 2020) op nrc.nl
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.