oriens
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Oorspronkelijk het tegenwoordig deelwoord van oriri, "ontstaan", "opkomen"
Zelfstandig naamwoord
oriens m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | oriens | orientēs |
| genitief | orientis | orientum |
| datief | orientī | orientibus |
| accusatief | orientem | orientēs |
| vocatief | oriens | orientēs |
| ablatief | oriente | orientibus |
Afgeleide begrippen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.