aanname

Nederlands

Uitspraak

Geluid: aanname (hulp, bestand)
IPA: / ˈanɑmə / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

aan·na·me

Woordherkomst en -opbouw

Naamwoord van handeling van aannemen ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aanname	aannamen, aannames
verkleinwoord	aannametje	aannametjes

Zelfstandig naamwoord

de aanname v / m

een veronderstelling
- De aanname bleek onjuist te zijn.
▸ Nu moest hij constateren dat die aanname onjuist was geweest.^[2]
het aannemen

Synoniemen

[1] uitgangspunt

Hyponiemen

[2] balaanname

Afgeleide begrippen

[2] aannamebeleid, aannamestop

Vertalingen

1.

Duits: Annahme ^(de) v
Engels: assumption ^(en)
Frans: assertion ^(fr) v, supposition ^(fr) v
Maori: whakapae ^(mi), pūmāramarama ^(mi)

Pools: przypuszczenie ^(pl) o, założenie ^(pl) o
Spaans: suposición ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord aanname staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanname" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.^[3]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
↑
Juli Zeh
“Ons soort mensen” (2016), Ambo/Anthos uitgevers , ISBN 9789026334672
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.