begeren
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| begeren | begerend |
| begeerte | begeerd |
| - | begeerlijk |
| - | begerenswaardig |
Uitspraak
- Geluid: begeren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- be·ge·ren
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘verlangen’ voor het eerst aangetroffen in 1260 [1]
- afgeleid van géren met het voorvoegsel be- [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| begeren |
begeerde |
begeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
begeren
- overgankelijk sterk verlangen om iets te bezitten
- Je krijgt niet altijd alles wat je hartje begeert.
- ▸ Zoonlief heeft de status van een halfgod en krijgt alles wat zijn hartje begeert.[3]
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord begeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "begeren" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "begeren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ begeren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ “All-inclusive” (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.