bekentenis
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: bekentenis (hulp, bestand)
Woordafbreking
- be·ken·te·nis
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘het erkennen’ voor het eerst aangetroffen in 1552 [1]
- Naamwoord van handeling van bekennen met het achtervoegsel -enis
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bekentenis | bekentenissen |
| verkleinwoord | bekentenisje | bekentenisjes |
Zelfstandig naamwoord
de bekentenis v
- (juridisch) een verklaring waarin men toegeeft een bepaalde daad gepleegd te hebben
- Als de bekentenis van de verdachte het enige bewijs is in een strafzaak is het maar de vraag of de rechter dit ziet als een wettig en overtuigend bewijs.
- (religie) biecht, schuldbelijdenis
- Hij deed een bekentenis tijdens de biecht.
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord bekentenis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekentenis" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "bekentenis" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.