biecht

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  biecht    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • biecht
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘belijdenis (van zonden)’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
  • [2]

Tegenwoordig wordt in de Katholieke Kerk vaak de term boete en verzoening gebruikt in plaats van biecht.

enkelvoud meervoud
naamwoord biecht biechten
verkleinwoord biechtje biechtjes

Zelfstandig naamwoord

debiechtv/m

  1. (religie) het belijden van de eigen zonden aan een priester, zodat deze de zonden in naam van Jezus vergeeft, en de biechteling met de kerk verzoent
    • De biecht is een van de zeven sacramenten van de Katholieke Kerk. 
  2. (figuurlijk) het belijden van de eigen morele misstappen
    • De man erkende openlijk dat hij het slachtoffer had vermoord. De biecht van de moordenaar betekende dat de nabestaanden eindelijk rust vonden. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
biechten

biecht

  1. enkelvoud tegenwoordige tijd van biechten
  2. gebiedende wijs van biechten

Gangbaarheid

  • Het woord biecht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.