benedictijn
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: benedictijn (hulp, bestand)
- IPA: / ˌbenedɪkˈtɛin / (4 lettergrepen)
Woordafbreking
- be·ne·dic·tijn
Woordherkomst en -opbouw
- van middeleeuws Latijn benedictinus,eponiem dat verwijst naar de grondlegger van het kloosterleven, de 6e-eeuwse Italiaanse heilige Benedictus ; in de betekenis van ‘monnik van de orde van Sint-Benedictus’ aangetroffen vanaf 1644 [1] [2] [3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | benedictijn | benedictijnen |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de benedictijn m
- (religie) kloosterling van de orde van Sint-Benedictus
Afgeleide begrippen
- benedictijnenabdij, benedictijnenklooster, benedictijnerabdij
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord benedictijn staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "benedictijn" herkend door:
| 85 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ benedictijn op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "benedictijn" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.