eponiem

Nederlands

Uitspraak

Geluid: eponiem (hulp, bestand)
IPA: / ˌepoˈnim / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

epo·niem

Woordherkomst en -opbouw

van Frans éponyme dat teruggaat op Oudgrieks ἐπώνυμος bn "zijn naam gevend aan"; in de betekenis van ‘woord dat is afgeleid van een eigennaam’ voor het eerst aangetroffen in 1981 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eponiem	eponiemen
verkleinwoord	eponiempje	eponiempjes

Zelfstandig naamwoord

het eponiem o

(taalkunde) woord dat gevormd is op basis van een eigennaam van een persoon
- Het woord 'saxofoon' is een eponiem.

Verwante begrippen

eigennaam, eponymie, geoniem, aptoniem

Hyponiemen

[1] zie de categorie: Eponiem in het Nederlands

Vertalingen

1. woord dat gevormd is op basis van een eigennaam van een persoon

Bulgaars: епоним ^(bg) m
Duits: Eponym ^(de) o
Engels: eponym ^(en)
Frans: éponyme ^(fr) m

Italiaans: eponimo ^(it) m
Portugees: epônimo ^(pt) m
Spaans: epónimo ^(es) m
Zweeds: eponym ^(sv)

Gangbaarheid

Het woord eponiem staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eponiem" herkend door:

53 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.