bewijslast

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  bewijslast    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • be·wijs·last
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord bewijslast bewijslasten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de bewijslast m

  1. (juridisch) verplichting om het bewijs van bepaalde feiten te leveren
    ▸ Het bewijzen is meestal met zekere moeielijkheid gepaard; de éene partij zal licht deze op de schouders van de andere willen schuiven, om zich zelve daarvan te ontheffen; vandaar dat men spreekt van den "bewijslast".[2]

Gangbaarheid

  • Het woord bewijslast staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. ↑
    Antony Winkler Prins
    “Geïllustreerde encyclopaedie: woordenboek voor wetenschap en kunst, beschaving en nijverheid, Volume 10” (1884), Elsevier
  3. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.