bewoning

Nederlands

Uitspraak

Geluid: bewoning (hulp, bestand)
IPA: / bəˈwonɪŋ / (3 lettergrepen)
- (Noord-Nederland): /bə.ˈʋo.nɪŋ/
- (Vlaanderen, Brabant): /bə.ˈβ̞o.nɪŋ/
- (Limburg): /bə.ˈwo.nɪŋ/

Woordafbreking

be·wo·ning

Woordherkomst en -opbouw

Naamwoord van handeling van bewonen met het achtervoegsel -ing.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bewoning	bewoningen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de bewoning v

de permanente aanwezigheid van een bepaalde plaats
- Er is al bewoning vastgesteld in het 9e millennium v.Chr.

Afgeleide begrippen

spookbewoning

Vertalingen

1. de permanente aanwezigheid van een bepaalde plaats

Engels: habitation ^(en)

Gangbaarheid

Het woord bewoning staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bewoning" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.^[1]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.