bruut
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: bruut (hulp, bestand)
- IPA: / ˈbryt / (1 lettergreep)
Woordafbreking
- bruut
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ruw’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1923 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bruut | bruten |
| verkleinwoord | bruutje | bruutjes |
Zelfstandig naamwoord
de bruut m
- iemand die nietsontziend en gewelddadig optreedt
- Die vent is een echte bruut.
Vertalingen
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | bruut | bruter | bruutst |
| verbogen | brute | brutere | bruutste |
| partitief | bruuts | bruters | - |
Bijvoeglijk naamwoord
bruut
- nietsontziend en gewelddadig
- Zelfs het bruutste optreden vermocht de opstand niet neer te slaan.
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord bruut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bruut" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "bruut" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.