clausule

Nederlands

Uitspraak

Geluid: clausule (hulp, bestand)
IPA: /klʌʊˈsylə/

Woordafbreking

clau·su·le

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘afzonderlijke zinsnede of bepaling’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	clausule	clausules
verkleinwoord	clausuletje	clausuletjes

Zelfstandig naamwoord

de clausule v / m

(juridisch) een extra bepaling in een ambtelijke brief
- Bij die brieven zit altijd wel een clausule.
(taalkunde) het eind van een zin

Hyponiemen

antischoondochterclausule, antischoonzoonclausule, blootclausule, boeteclausule, geheimhoudingsclausule, hardheidsclausule, meestbegunstigingsclausule, ontsnappingsclausule, opting-outclausule, ouderdomsclausule, uitstapclausule, uitzonderingsclausule, ventielclausule

Verwante begrippen

clausuleren, clausuur

Vertalingen

1. een extra bepaling in een ambtelijke brief.

Duits: Klausel ^(de) v
Engels: clause ^(en), proviso ^(en), stipulation ^(en)

Frans: clause ^(fr) v, stipulation ^(fr) v
Spaans: cláusula ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord clausule staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "clausule" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.