confucianisme

Uitspraak

• Geluid:  confucianisme    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌkɔɱfyʃaˈnɪsmə / (5 lettergrepen)

Woordafbreking

• con·fu·ci·a·nis·me

Woordherkomst en -opbouw

• eponiem, met het achtervoegsel -isme afgeleid van de gelatiniseerde naam van de grondlegger, de Chinese wijsgeer uit de 6e eeuw v.Chr.  Confucius en , in de betekenis van ‘leer van Confucius’ voor het eerst aangetroffen in 1839 (zie vindplaats hieronder) ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

het confucianisme o

1. (filosofie) wijsgerige en ethische leer die een grote rol speelt in de Chinese beschaving

   ▸ Chinese keizers waren behalve wereldlijke heersers ook een soort hogepriesters die moesten zorgen voor de harmonie tussen hemel en aarde. Het confucianisme, oorspronkelijk een morele en politieke filosofie, werd steeds meer toegepast als een ideologie om gehoorzaamheid af te dwingen aan een patriarchaat, van vaders in de familie tot de keizers op de drakentroon.^[3]

   ▸ ⧖ Dit overdreven gevoel verleidt velen, die in de uiterste armoede verkeeren, tot het plegen van kindermoord: doch deze verfoeijelijke gewoonte wordt bij niet één in China heerschend Godsdienstig stelsel, hetzij Confucianisme, Taou-isme of Buddhisme, geleerd of bevolen.^[4]

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord confucianisme staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen