conveniëren

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  conveniëren    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • con·ve·nië·ren, con·ve·ni·eren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gelegen komen’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
  • afgeleid van het Latijnse venire met het voorvoegsel con- [2]
  • afgeleid van het Franse convenir (schikken, bevallen, overeenstemmen) (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
conveniëren
convenieerde
geconvenieerd
zwak -d volledig

Werkwoord

conveniëren [3]

  1. absoluut passen, gelegen komen, schikken
  2. overgankelijk bijeenroepen
    • De Gouverneur-Generaal en Raden van Indiën kunnen in het civile voor gene andere Regtbank in Indiën worden geconvenieerd dan voor het Hoge-Geregtshof. [4]  
  3. overgankelijk (juridisch) overeenkomen
    • En is eindelijk nog goedgevonden en geconvenieerd dat nopens 't geen waar over bij deze conventie niet speciaal is verdragen een ijder der beide heeren contractanten zal zijn ...[5] 

Gangbaarheid

  • Het woord conveniëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
79 %van de Nederlanders;
71 %van de Vlamingen.[6]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.