dateren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: dateren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- da·te·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘dagtekenen’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1]
- afgeleid van het Franse dater (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| dateren |
dateerde |
gedateerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
dateren
- overgankelijk de datum van ontstaan bepalen
- De vondst werd met koolstof-14 gedateerd op het begin van de zevende eeuw.
- inergatief uit een bepaalde tijd stammen
- Deze oorkonde dateert uit de zevende eeuw.
- overgankelijk een datum ergens aan hechten, dagtekenen
- Wilt u dit even tekenen en dateren?
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord dateren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dateren" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "dateren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.