denotatie

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  denotatie    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • de·no·ta·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Naamwoord van handeling van noteren met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -atie [1]
  • afgeleid van het Franse dénotation of daarvoor van het Latijnse 'denotatio'
enkelvoud meervoud
naamwoord denotatie denotaties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de denotatie v

  1. aanduiding, omschrijving
  2. (taalkunde) vaste grondbetekenis van een woord of woordgroep in tegenstelling tot eventuele bijbetekenissen, de concrete betekenis van het woord
Antoniemen
Anagrammen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord denotatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
69 %van de Nederlanders;
80 %van de Vlamingen.[2]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.