dissonantie
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: dissonantie (hulp, bestand)
- IPA: / ˌdɪsoˈnɑn(t)si / (4 lettergrepen)
Woordafbreking
- dis·so·nan·tie
Woordherkomst en -opbouw
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | dissonantie | dissonanties |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de dissonantie v
- (muziek) lelijke klank door het combineren van tonen die niet harmoniëren
- het naast elkaar bestaan van tegenstrijdige gegevens
Synoniemen
- onwelluidendheid
Antoniemen
Afgeleide begrippen
- dissonantietheorie
Vertalingen
1.
|
Gangbaarheid
- Het woord dissonantie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dissonantie" herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 94 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.