dobber

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  dobber    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • dob·ber
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘drijver’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1412 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord dobber dobbers
verkleinwoord dobbertje dobbertjes

Zelfstandig naamwoord

de dobber m

  1. (visserij) aan de vislijn bevestigd drijvend voorwerp dat onder water verdwijnt bij het vangen van een vis
    ▸ Zeven, acht? Koprollen en een voorzichtige radslag. Heel spannend allemaal. En papa keek met een schuin oog toe. Het andere was gericht op de dobber.[2]

Werkwoord

vervoeging van
dobberen

dobber

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dobberen
    • Ik dobber. 
  2. gebiedende wijs van dobberen
    • Dobber! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dobberen
    • Dobber je? 
Uitdrukkingen en gezegden
  • Een hele/flinke dobber (aan iets hebben)
Iets wat veel moeite kost om voor elkaar te krijgen.

Gangbaarheid

  • Het woord dobber staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

Noors

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / dɔbəɾ /
Woordafbreking
  • dob·ber
Naar frequentie zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

dobber

  1. nominatief onbepaald mannelijk en vrouwelijk meervoud van dobb

Zelfstandig naamwoord

dobber

  1. nominatief onbepaald mannelijk en vrouwelijk meervoud van dobbe
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.