druilen
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: druilen (hulp, bestand)
Woordafbreking
- drui·len
Woordherkomst en -opbouw
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| druilen |
druilde |
gedruild |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
druilen
- absoluut in halfslapende toestand, op lusteloze wijze zijn, soezen, suffen
- absoluut (verouderd) langzaam handelen of spreken, traag zijn (1811) [2]
- onpersoonlijk regenachtig zijn, op lusteloze wijze regenen [3]
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
- [2] motten, motregenen
Vertalingen
Zelfstandig naamwoord
de druilen mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord druil
Gangbaarheid
- Het woord druilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "druilen" herkend door:
| 90 % | van de Nederlanders; |
| 86 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ druilen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Nederduitsch taalkundig woordenboek. P. Weiland 1807-1811
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.