duvel

Uitspraak

• Geluid:  duvel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• du·vel

Woordherkomst en -opbouw

• vereenvoudiging van duivel

Zelfstandig naamwoord

de duvel m

1. een gewestelijke vorm van duivel of satan

   • Bij christenen en islamieten wordt de duvel de benaming van een enkele persoonlijkheid, ook wel aangeduid als de duivel of Lucifer en gezien als een gevallen (aarts-)engel, die door God uit de hemel werd geworpen toen deze tegen God in opstand kwam. 

Werkwoord

duvel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duvelen
   

   • Ik duvel. 

2. gebiedende wijs van duvelen
   

   • Duvel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duvelen
   

   • Duvel je? 

Gangbaarheid

• Het woord duvel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "duvel" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

duvel

1. duivel, duvel