faun
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: faun (hulp, bestand)
Woordafbreking
- faun
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bos- en veldgod’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1579 [1] [2][3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | faun | faunen |
| verkleinwoord | fauntje | fauntjes |
Zelfstandig naamwoord
de faun m
- bosgod en veldgod van de Romeinen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord faun staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "faun" herkend door:
| 56 % | van de Nederlanders; |
| 46 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "faun" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ faun op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.