fluitspel
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: fluitspel (hulp, bestand)
Woordafbreking
- fluit·spel
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van fluit zn en spel zn [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | fluitspel | fluitspelen |
| verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
het fluitspel o
- het muziek maken met een fluit; de keer dat men op een fluit speelt
- ▸ De fluitist en orkestleider ontmoetten elkaar voor het eerst bij Last thuis, nadat ze door een directeur van platenmaatschappij Polygram met elkaar in contact waren gebracht. "Ik was natuurlijk liever naar hem in Florida gegaan, maar het werd zijn huis in Hamburg. James was onder de indruk van mijn fluitspel en ik sprak vloeiend Duits, dus dat zat goed."[2]
Verwante begrippen
Gangbaarheid
- Het woord fluitspel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Weblink bron “'Met zijn arrangementen maakte hij een echte Last-sound'” (Woensdag 10 juni 2015, 11:49), NOS
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.