grunt

Engels

Uitspraak
  • /ɡɹʌnt/
  •  Audio (US)    (hulp, bestand)
enkelvoud meervoud
grunt grunts

Zelfstandig naamwoord

grunt

  1. iemand die bromt, gromt of knort
  2. (militair) een infanteriesoldaat
  3. (straalvinnigen) grombaars, vis uit de familie Haemulidae .
vervoeging
onbepaalde wijs to  grunt 
he/she/it  grunts 
verleden tijd  grunted 
voltooid
deelwoord		  grunted 
onvoltooid
deelwoord		  grunting 
gebiedende wijs  grunt 

Werkwoord

grunt

  1. van varkens knorren
    «The hogs grunted happily when he fed them.»
    De varkens knorden vrolijk toen ze gevoerd werden.
  2. brommen, grommen, knorren
    «"I resent that!" he grunted.»
    "Da's kwalijk!" bromde hij.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.