hulde

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  hulde    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • hul·de
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘eerbetoon’ voor het eerst aangetroffen in 1784 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord hulde -
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de hulde v

  1. eerbetoon
    • Hij onderging de hulde glimlachend. 
    • Een militaire band brengt een muzikale hulde. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
hullen

hulde

  1. enkelvoud verleden tijd van hullen
    • Ik hulde. 
    • Jij hulde. 
    • Hij, zij, het hulde. 

Gangbaarheid

  • Het woord hulde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

Middelnederlands

Zelfstandig naamwoord

hulde v

  1. genegenheid, liefde.
    • Daermede mochti die hulde mijn hebben, al haddi minen vader doot.[1] 
Schrijfwijzen
ook: houde

Verwijzingen

  1. ↑ Middelnederlandsch woordenboek van Eelco Verwijs, Jacob Verdam 1885 M. Nijhoff
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.