incourant
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: incourant (hulp, bestand)
- IPA: /ˈɪŋkurɑnt/
Woordafbreking
- in·cou·rant
Woordherkomst en -opbouw
- van het Frans incourant; op te vatten als afleiding van courant (bijvoeglijk naamwoord) met het ontkennend voorvoegsel in-[1]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | incourant | incouranter | incourantst |
| verbogen | incourante | incourantere | incourantste |
| partitief | incourants | incouranters | - |
Bijvoeglijk naamwoord
incourant [2]
- niet gangbaar
Antoniemen
Gangbaarheid
- Het woord incourant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "incourant" herkend door:
| 85 % | van de Nederlanders; |
| 70 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.