instructief
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: instructief (hulp, bestand)
- IPA: /ɪn.strʏk.ˈtif/
Woordafbreking
- in·struc·tief
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van instructie met het achtervoegsel -ief
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | instructief | instructieven |
| verkleinwoord | - | - |
Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord
Zelfstandig naamwoord
de instructief m
- (taalkunde) naamval die het gebruikte middel aanduidt
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | instructief | instructiever | instructiefst |
| verbogen | instructieve | instructievere | instructiefste |
| partitief | instructiefs | instructievers | - |
Bijvoeglijk naamwoord
instructief
- instructies bevattend, leerzaam
- Opmerkingen die een instructief karakter hadden.
Synoniemen
Gangbaarheid
- Het woord instructief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "instructief" herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[1] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.