instructie
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: instructie (hulp, bestand)
Woordafbreking
- in·struc·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onderricht, aanwijzing’ voor het eerst aangetroffen in 1467 [1]
- Naamwoord van handeling van instrueren met het achtervoegsel -tie [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | instructie | instructies |
| verkleinwoord | instructietje | instructietjes |
Zelfstandig naamwoord
de instructie v
- een order, een aanwijzing
- onderricht in een vaardigheid
- zij kregen instructie in het demonteren van bommen
- (juridisch) het voorbereiden van rechtszaken
- de rechter van instructie werd meteen ingeschakeld
- (informatica) één enkele bewerking (commando) die door de processor uitgevoerd wordt
- de instructieset van deze processor is heel beperkt
Hyponiemen
|
|
|
|
Afgeleide begrippen
|
|
|
|
Verwante begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord instructie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "instructie" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "instructie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ instructie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.