intimideren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: intimideren (hulp, bestand)
- IPA: /ɪntimi'dɪːrə(n)/
Woordafbreking
- in·ti·mi·de·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schrik aanjagen’ voor het eerst aangetroffen in 1678 [1]
- afgeleid van het Franse intimider (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| intimideren |
intimideerde |
geïntimideerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
intimideren
- overgankelijk iemands gedrag beïnvloeden door hem angst aan te jagen
- Hij intimideerde ze genoeg dat zij de waarheid niet meer durfden zeggen.
Afgeleide begrippen
Vertalingen
1. iemands gedrag beïnvloeden door hem angst aan te jagen
Gangbaarheid
- Het woord intimideren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "intimideren" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "intimideren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.