klokkenluider

Uitspraak

• Geluid:  klokkenluider    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klok·ken·lui·der

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘personeelslid dat misstanden binnen de organisatie openbaar maakt’ voor het eerst aangetroffen in 1987 ^[1]
• samenstelling van  klok  en  luider  met het invoegsel -en-  ^[2]

Zelfstandig naamwoord

de klokkenluider m

1. (beroep) iemand die de klok luidt (van een kerk)
2. werknemer die misstanden in zijn bedrijf of organisatie naar buiten brengt

   • klokkenluiders worden bij voorkeur meteen ontslagen ^[3] 
   • Strafexpedities tegen klokkenluiders bij het ministerie van Veiligheid en Justitie ^[4] 

Gangbaarheid

• Het woord klokkenluider staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klokkenluider" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen