koine
| Niet te verwarren met: Koine |
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: koine (hulp, bestand)
- IPA: / ˈkɔjnɛ / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
- koi·ne
Woordherkomst en -opbouw
- van Oudgrieks κοινή (koinè), vrouwelijke vorm van κοινός (koinós) "algemeen"; kort voor κοινή διάλεκτος (koinè diálektos) "algemeen dialect" [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | koine | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de koine v / m
- (taalkunde) algemene omgangstaal tussen mensen die verschillende moedertalen of dialecten spreken
- Of worden alle teksten - van gebruiksaanwijzingen tot romans - tegen die tijd rechtstreeks geschreven in een lingua franca of een koine die net zo goed een soort steenkolenengels als een soort met het Latijnse alfabet gespeld steenkolenchinees kan zijn? [2]
Synoniemen
Verwante begrippen
Gangbaarheid
- Het woord koine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koine" herkend door:
| 11 % | van de Nederlanders; |
| 10 % | van de Vlamingen.[3] |
- De schrijfwijze "koinè" werd in dit onderzoek door 15 % van de Nederlanders en 5 % van de Vlamingen herkend, hoewel dit nooit een officiële spelling is geweest.
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ koine op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Denissen, F.in: Dietsche Warande en Belfort. jrg. 150 nr. 5/6 (december 2005) Merz, Gent; p. 667/668; geraadpleegd 2019-01-06
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.