Koine
| Niet te verwarren met: koine |
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: Koine (hulp, bestand)
- IPA: / ˈkɔjnɛ / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
- Koi·ne
Woordherkomst en -opbouw
- van Oudgrieks κοινή (koinè), vrouwelijke vorm van κοινός (koinós) "algemeen"; kort voor κοινή διάλεκτος (koinè diálektos) "algemeen dialect" [1]
| enkelvoud | bezitsvorm | meervoud | |
|---|---|---|---|
| naamwoord | Koine | - | - |
| verkleinwoord | - | - | - |
Eigennaam
het Koine o
- geen meervoud (taal) Oudgrieks dat vanaf de 4e eeuw vóór tot de 15e eeuw ná Christus voertaal in het oostelijke Middellandse Zeegebied was
- ▸ Er bestaan ook goede Nederlandse woordenboeken, bijv. van klassiek Grieks waar ook het Koine is in verwerkt.[2]
- ▸ De nieuwe christelijke leer - die religieus een parvenu was - ging er in zekere zin dus vandoor met het Hebreeuwse Oude Testament, maar liet dit uitmonden in een nieuwe taal, het Koine-Grieks. Maar dat Koine was alleen de taal van het oostelijk deel van het Romeinse rijk.[3]
Gangbaarheid
- Het woord 'Koine' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Koine op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Weblink bron Chris Bouter“Cursus Nieuw Testamentisch Grieks Voor Gevorderden” (2014), Lulu.com,, ISBN 9781291691764, p. 39
- ↑ Weblink bron Matsier, N.“De taal en de talen” (29 januari 1997) op nrc.nl
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.