mandaat

Nederlands

Uitspraak

Geluid: mandaat (hulp, bestand)

Woordafbreking

man·daat

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘lastbrief’ voor het eerst aangetroffen in 1573.^[1]
Leenwoord uit Frans mandat, ontleend aan Latijn mandātum ‘dat wat opgedragen of toegewezen is’, verleden deelwoord van mandāre ‘opdragen, toewijzen’.^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mandaat	mandaten
verkleinwoord	mandaatje	mandaatjes

Zelfstandig naamwoord

het mandaat o ^[3]

(juridisch) lastgeving
opdracht krachtens welke men een functie vervult
bevelschrift
pauselijke verordening
(België) voordracht van een kandidaat op de verkiezingslijst

Synoniemen

[1] lastgeving

Hyponiemen

aanhoudingsmandaat, bestuursmandaat, betalingsmandaat, dubbelmandaat, huiszoekingsmandaat, inspectiemandaat, kiezersmandaat, onderhandelingsmandaat, postmandaat, schepenmandaat, schijnmandaat, submandaat, VN-mandaat

Afgeleide begrippen

mandaatbesluit, mandaatgebied, mandaatgever, mandaathouder, mandaatperiode, mandaatstem

Verwante begrippen

[1] (partijen): mandant / mandator, mandataris
bevoegdheid, lastbrief, machtiging

Vertalingen

1.

Engels: authorization ^(en), mandate ^(en)

Spaans: autorización ^(es) v, mandato ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord mandaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mandaat" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.^[4]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.