meander

Uitspraak

• Geluid:  meander    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• me·an·der

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘rivierbocht’ voor het eerst aangetroffen in 1733 ^[1]
• naar de rivier van die naam (thans Menderes) in Klein-Azië

Zelfstandig naamwoord

de meander m

1. naar de tegengestelde richting terugkerende bocht in een rivier
2. (in het meervoud) randversiering bestaande uit rechthoekige gebroken lijnen

Werkwoord

meander

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meanderen
   

   • Ik meander. 

2. gebiedende wijs van meanderen
   

   • Meander! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meanderen
   

   • Meander je? 

Gangbaarheid

• Het woord meander staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "meander" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen