medestander
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: medestander (hulp, bestand)
Woordafbreking
- me·de·stan·der
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘partijgenoot’ voor het eerst aangetroffen in 1450 [1]
- van Middelnederlands medestander[2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | medestander | medestanders |
| verkleinwoord | medestandertje | medestandertjes |
Zelfstandig naamwoord
de medestander m
- bondgenoot, aanhanger, iemand die je helpt je doel te bereiken, vaak tegen mensen dat proberen tegen te gaan
- Samen met zijn medestanders probeerde hij zijn tegenstanders te verslaan.
Antoniemen
Gangbaarheid
- Het woord medestander staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "medestander" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ "medestander" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Middelnederlands
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van Middelnederlands medestaen "erbij zijn, terzijde staan" met het achtervoegsel -er[1]
Zelfstandig naamwoord
medestander m
- compagnon, deelgenoot
Overerving en ontlening
Verwijzingen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.