mime

Uitspraak

• Geluid:  mime    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mi·me

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gebarenspel’ voor het eerst aangetroffen in 1872 ^[1]
• ^[2]

Zelfstandig naamwoord

de mime v / m ^[3]

1. (toneel) een theatervorm waarin de acteur een situatie of verhaal uitbeeldt met zijn lichaam; handen, mimiek en lichaamstaal. Eventueel worden er geluidseffecten of achtergrondmuziek gebruikt
2. gebaar om iets uit te drukken

Werkwoord

mime

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mimen
   

   • Ik mime. 

2. gebiedende wijs van mimen
   

   • Mime! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mimen
   

   • Mime je? 

4. aanvoegende wijs van mimen

Gangbaarheid

• Het woord mime staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mime" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Werkwoord

mime

1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van mimar
2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van mimar
3. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van mimar