mono-

Nederlands

Huidig bestand
46

Uitspraak

Geluid: mono- (hulp, bestand)
IPA: /ˈmono/

Woordafbreking

mo·no-

Woordherkomst en -opbouw

Van het Griekse μονος (monos) dat één en alleen betekent ^[1]

Voorvoegsel

mono- ^[2]

uit één onderdeel bestaand of op één persoon of zaak betrekking hebbend
betrekking hebbend op registratie op één spoor of reproductie via één kanaal

Antoniemen

multi-

Verwante begrippen

uni-, bi-, di-, tri-, tetra-, penta-, hexa-, hepta-, octa-, nona-, deca-, undeca-, dodeca-

Hyponiemen

monarch
mono-energisme
mono-etnisch
monoamine
monoapparatuur
monocarpisch
monocausaal
monocausaliteit
monochloride
monochord
monochromasie
monochromatisme
monoclien
monocotyl
monocraat
monocrate
monoculturalisme
monocultureel
monocyclisch
monocyt

monodiplopie
monodirectioneel
monodisciplinair
monofasig
monofille
monofobie
monofosfide
monoftalmie
monoftongeren
monofunctioneel
monofyl
monofyletisch
monofysiet
monogeluid
monogenesis
monoglot
monogrammeren
monohybride
monoklonaal
monokristal

monolatrie
monolaurine
monolinguaal
monolithisch
monologisch
monologue
monometallisme
monometallist
monometalliste
monometer
monomineraal
monomode
monomodus
monomoleculair
monomorf
mononucleair
monopedie
monoplaan
monoplaat
monoplegie

monoploïde
monopolisme
monopoloïde
monopsychiet
monopsychisme
monorchisme
monosacharide
monoski
monoskiën
monospermie
monosyllabe
monotennis
monotheleet
monothelete
monothematisch
monotropie
monotypie
monouitzending
monovin
monovolume

Gangbaarheid

Het woord 'mono-' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.