onverlaat
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: onverlaat (hulp, bestand)
- IPA: / ˈɔɱvərˌlat / (3 lettergrepen)
Woordafbreking
- on·ver·laat
Woordherkomst en -opbouw
- van Middelnederlands onverlaet "vuiligheid", in de betekenis van ‘slechte kerel’ voor het eerst aangetroffen in 1589 [1][2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | onverlaat | onverlaten |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de onverlaat m
- inslechte persoon
Gangbaarheid
- Het woord onverlaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "onverlaat" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 94 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ "onverlaat" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.