opbiechten
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: opbiechten (hulp, bestand)
Woordafbreking
- op·biech·ten
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van op en biechten
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| opbiechten |
biechtte op |
opgebiecht |
| zwak -t | volledig | |
Werkwoord
opbiechten
- overgankelijk toegeven dat men iets kwaads gedaan heeft
- Daarna heeft hij alles opgebiecht.
- ▸ En toen kwam het vreselijke moment waarop ze de stommiteit op moest biechten aan haar strenge vader.[1]
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord opbiechten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opbiechten" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Kop in het zand” (2015), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044628142
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.